Showing posts with label petua nenek REd. Show all posts
Showing posts with label petua nenek REd. Show all posts

Sunday, February 14, 2010

Seperti beratus-ratus seterika



OK, aku tahu aku ada kutuk jenama produk diatas, beberapa entry yang lepas. Tapi sila lupakan pasal product itu, gambar hanya sekadar di pinggiran.

Hari ni aku ada buat experiment sendiri. Dan, yeah, ia adalah seperti dalam iklan Downy tu pulak.

Siapa biasa pakai softener masa basuh baju? Sila angkat kening.... OK aku tahu Ziana Zain sure guna punya, dan tak lupa juga pada The Rock. So, hari ni laundry day. Aku takde softener. Dan aku kalau cuci towel, aku suka towel aku lembut masa kering tu, bukan crispy macam keropok. So, aku pun melilau la dalam bilik air tu tengok ada apa benda aku boleh jadikan softener. Aku tengok ada hair conditioner, aku pun capai la. And pada bilasan terakhir, aku letak la sikit hair conditioner.

OK, towel aku gebu macam bontot bayi OK. Tak caya? Cuba arr sendiri....

Aku serious neh.

Saturday, May 23, 2009

macam mana nak halau ular

ni petua nenek aku yang sangat best la. korang mmg takkan sangka punya nak buat macam ni. nenek aku tuh... fuiiishhh.... kalau McGyver jumpa dia, boleh nangis nak minta berguru ngan nenek aku tau. apa aja yang available around her, she can turn it into something useful.

ok, kalau korang datang kat kampung aku kat Segamat, Johore, korang kena ready sikit la ye. sebab kampung aku tu macam mini zoo pun ada. macam2 jenis binatang yang ada kat sana, sama ada dibela atau diternak atau yang tak diundang pun ada juga. setakat ayam, kucing, ikan dalam aquarium tu, sangat standard la untuk kawasan2 kampung kan. ni ada biawak la, ular la, kalau dekat2 paya tu, ntah apa lagi jenis binatang yang ada. tak silap aku, babs hutan pun ada kott? kalau nak tengok mawas pun ada gak... haa... cucu2 dia yang balik tuh (termasuk la aku sekali)... haa tu la dia :P

pastu, nenek aku ni, petani tak registered yang sangat la berjaya. dulu masa dia kuat lagi, korang bayang arr.. kat belakang umah dia aja, boleh ada ladang koko dowh! dia sendiri kendali sama atok aku tau. ada, pokok kelapa la, cili la, limau purut la.... ieee... kalau aku nak list, mau tak mau penuh blog aku neh. sampai cili warna purple pun ada. haaa... don't play play.

tapi, kat sini, bukan aku nak cerita pasal tanaman atau belaan nenek aku, tapi aku nak cerita pasal kisah benar yang nenek aku telah lalui pada suatu malam. biasa la, orang tua2 kan, kejap2 mau pergi toilet malam2 nak buang air kan. so, satu malam tu, atok aku sudah pergi toilet daa. dia buka pintu tandas tu, dia terkejut beruk la bila nampak ada seekor ular tengah melepak sana. dia pun termenjerit la kejap. nenek aku terjaga.

atok aku pun pergi la cari parang ke kayu ke, nak katok kepala ular tu. iye arr... takkan mau kasi ular tu berholiday lak dalam toilet kan. kang kena batu karang lak atok aku sebab kena tahan nak buang air. sementara atok aku sibuk cari benda nak dibuat senjata, nenek aku selamba aja. dekat ngan toilet tu ada gerobok. kat gerobok tu, ada la barang2 macam toilet cleaner la, floor cleaner la, macam tempat storage for poisons la kiranya.

dengan berbekalkan idea yang ntah datang dari mana, nenek aku amik RIDSECT, pastu dia spray je muka ular yang tengah tercongok buat muka macho nak lawan ngan nenek aku tu. apa lagi, menggelupur arr ular tu. ular tu pun tak budget akan dispray ngan ridsect kan. dia ingat dia mau attack la kalau nenek atau atuk aku dekat. tapi dia lupa, nenek aku lagi tere maa....

sesampai je atok aku sama parang, ular tu dah nyawa2 ikan dah kat situ. aku takde kat tempat kejadian. tapi aku bayangkan yang nenek aku, lepas dia spray ular tu, dia pun buat ala2 cowboy kan, tiup muncung spray tu, sambil mangsa dia mati kejung sana.

Abah (atok aku) sama geng dia. jgn main arr
derang ni macam Godfather punya geng taw.

kerja atok aku dalam kejadian ni: clean-up crew sebab nenek aku geli sama ular....

Saturday, December 20, 2008

sapu minyak tu

selalunya kan, orang melayu kalau goreng ikan, derang letak kunyit sama garam, then goreng dalam minyak. pastu, takkan la nak buang minyak tu kan? so, derang pun simpan la minyak tu.

pastu kan, biasa tak korang dengar ke, nampak ke, nenek korang gunakan minyak lebihan tu untuk kegunaan lain, selain dari untuk memasak?

nenek REd pernah actually. kami ni kan ke ganazz masa kecik2 dulu, main sana, main sini. balik karang, dah melalak. sebab apa, sebab dah jatuh, luka sana, luka sini. kat kampung kan, mana la ada ubat2 yang canggih manggih ni. so, what nenek will ask us to do is, pergi basuh luka tu. then, dia pergi dapur, dia amik la minyak lebihan goreng ikan tu, dia sapu kat tempat luka tu.

amazingly, the luka baik dengan elok. takde apa infection ke menda ke.

all these while, aku fikir, macam mana benda macam ni boleh jadi? what is the science behind it? then aku found out. the oil actually acts as a barrier, so that no other microorganisms can enter, and mana yang aerobes (majority of which that causes infections), tak boleh nak replicate sebab takde oxygen. then, the kunyit, it is a natural antiseptic. the salt, i would think that the salt will withdraw the moisture from the microorganisms and hence will kill them.

i might be wrong but i see alot of logic in my explaination above. have you ever come across this?

Saturday, December 6, 2008

macam mana nak buang kucing

pernah tak korang menghadapi masalah: "haishh... mana la aku nak buang/beri kucing aku ni??" mesti ada kan? lain la kalau korang mmg tak bela kucing kan. kadang2 tu, bukan korang bela pun, dia pulak yang rajin nyinggah kat umah, al-maklum la, dapat makan free kan. pastu, pandai jual muka murah lak. tu yang kesian tak sanggup nak halau kan.

tapi, bila yang datang jadi penghuni tetap tu membawa perut yang macam laby sayung, aku pun dah mula la pening. sure punya, akan beranak pinak. mana la aku nak jaga kan. sedangkan aku pun hidup makan betik, ni nak jaga anak2 kucing la pulak. mana boleh nak hidup.

kisahnya macam ni, nenek aku kat kampung nun, dia ni takde la bela kucing per se. tapi, kucing rajin naa bertepek kat umah dia. dia ni lak baik hati. asal kucing datang, kasi makan. asal kucing buat muka kesian, diberi tempat tidur. pastu, kucing tu bawa pulak sedara mara dia semua. haisshh.. nenek aku tu kan ke dah tua. mana la larat nak melayan. ngan atuk aku lagi, ngan ayam2 dia lagi, ngan kebun paya dia lagi. so, terpaksa la dia let-go some of the cats. tapi masalahnya, kalau korang mmg dah tahu la kan, macam mana jauh kita buang kucing pun, somehow dia pandai cari jalan balik.

maka, nenek aku tu devise la satu method macam mana nak buang kucing dan gerenti bahawa kucing tu takkan pulang ke rahmatullah atau pulang ke rumah.

ni kisah benar ok. aku tak buat2 ni!

nenek aku amik la kucing yang dia nak buang tu. mana la larat nenek aku nak tinggalkan kucing kat kedai makan. duduk kat kampung kan. dia hanya mampu nak buang kucing tu kat kawasan dekat2 situ je la. so, dia amik la kucing tu (yang from herewith aku panggil "polan"). dia amik plastik bag. dia dukung la si polan dan berjalan ke arah kawasan paya yang sejengkal dua tu. sebab kalau ikut titi, seberang paya yang kalau melompat tu pun boleh lepas, mmg ada kawasan kampung lain. ini menandakan nenek aku memikirkan kebajikan polan juga.

asal sampai kat paya tu, nenek memasukkan polan dalam plastik bag. kendian dengan sepantas edward cullen (character dari "twilight") berlari, nenek aku pusingkan plastik bag tu macam kipas angin kat ceiling. dah puas 30 saat, nenek aku lepaskan la si polan di tepian paya itu. polan pada mulanya berjalan ala2 orang mabuk todi. selepas beberapa minit, polan kembali normal. dan pada masa yang sama, nenek aku dah takde di sisinya. nenek aku memerhati dari jauh. mmg iye, polan sudah hilang orientasi, dia tak tahu mana jalan balik umah.

maka, dengan skill mata2 yang nenek aku belajar dari atuk aku yang dulu kerja ngan british army, nenek aku mengintai. kelihatan si polan meniti titian dan pergi ke kampung seberang. jadi tamatlah kisah si polan di umah nenek aku.

lepas ni sure PETA cari nenek aku. habis la....